Peggy Verzett

bij het nawoord van het voorwoord
drijft groteske badeend in het park
uitvergroot heeft baronnen gekend
in Franse tijd, baronnen en steekmodellen,
hij lijdt aan alle begrenzingen
hoe ritmisch samengebracht in de plompe
kop en romp, ook de eerste straat is gevallen
en de hond schuift zijn achterste,
over het nieuwe seizoen

wie liet zijn hand met stalen pin
de badeend openknallen? tientallen meters plastic
over boom, bank, pad, vijver –
stootkracht en leefwee brengen veel naar zee
een nieuwe lente is gekromd, een gekromde herfst
met daarin centraal het slappe enorme lid van een
afwezig lichaam dat in ons huist ach weer die neiging
om van alles een harmonietje te maken met de tong uit de jas
terwijl de rivieren gaan staan naast bomen,
banken, paden en vijvers



ik ga aan sport doen vanmiddag
neem het racket dat nooit doorboord is geworden
majestueuze wortel vol Alfa’s en Omega’s
met het pierewaaien vrede metend
innig het enige getijde vertrappelen en met het springgoed
een lijf uit botten slepend
voetafdrukken achterlaten maanafdrukken –

uitschuilen! het gravel weet niets,
werkelijk helemaal niets
in het park het water eenzelvig,

met de eeuwige schema’s terug
tussen andere klotsende balansen in
ik draag geen oorlogswond –
binnen de omheining van het tennisveld
de bal gooit schemer op en nog een paar
halmen staan in mijn romp, ik draag geen oorlogswond
ik draag mijn dennen ik draag jouw
acceleraties in de universiteiten,
gezond is de belijningmachine
van het lijngapen in de schemer
der vrijheidsmachine;
het gravel dat ze vertragen



Comments

P. Verzett (1958), debuteerde in 2005 met Prijken die buik bij Van Oorschot. Daarna volgde Vissing en Haar vliegstro bij Querido. 'Poetry can communicate before it is understood', schreef Elliot en het is deze uitspraak die verwijst naar een niemandsland waarin de plompe rede zwaar kan worden aangetast. Dat is dan ook haar leidmotief, haar streven en haar bijdrage aan de Nederlandse poëzie. In 2022 verscheen SNOW EGGS / Sneeuweieren, bij Jap Sam. Eind dit jaar wordt haar nieuwe dichtbundel verwacht.

Ezra Hakze

Ik bevrijd een leeuwin uit de dierentuin
Zodat ik zelf in haar kooi kan zitten

Lees verder

Marieke Ornelis

ik ben groot, blond en prachtig
toch word ik geslagen met een knuppel

Lees verder

Ann Cotten

Continuïteit instrueert zonder woorden, via afkeer, verveling en een lange periode van vertrek. Woorden kunnen dat niet vervangen.

Lees verder

Samuel Vriezen

Wie gaan jullie zijn, onzichtbare vrienden, wezens die weten?

Lees verder

Sixtine Bérard

in de keuken hoor ik linoleum de dagen dragen / en in mijn vuist schuilt de aardbei en weer wordt de boreling op mijn schoot gelegd

Lees verder

Obe Alkema

Geen big deal, geen opwinding, en zeker geen grote verrassing. Werkelijk! Dat is ongeveer hoe het ging (zoals ik al zei).

Lees verder

Adriana Kobor

[verleidelijk] De gasleidingen onder
de Noordzee opgeblazen
[onbekende dader].

Lees verder

Rodante van der Waal

geboorte is haar kind nooit kwijt
maar soms is ze koud en traag
twijfelt ze over het juiste moment

Lees verder

Casper Burghgraeve

Onderzoekers zijn het er over eens dat ik in parataxis schrijf
Ze zien ook een link tussen dit en het syncretisme

Lees verder

Zindzi Tillot

Ik had een droom over Parijs maar ik kan me niet meer herinneren waarover hij ging

Lees verder