Joost Baars

antivogel, jij met in mijn taal geen naam,
mechanische amerikaan,

hoe komt het dat ik mij als ik jou zie
woestijnbewoner waan,

en jij de stad waarin ik leef
erboven zwevend

reduceert tot zand,
machtige hand

die levens neemt
waar weinig tot geen

water is, ik richt mij
dorstig in dit waterland

tot jou, je antwoordt niet,
extensie van wat minder naamloos

des te meer onzichtbaar is
en daarom monopolisch als de

dood, waar is je bzzzzzzz

als ik vanavond mijn gordijnen sluit,
het licht, wat slapeloos maakt uit-

schakel, herstellen op het oog
voor weer een dag

van waarde zijn in de woestijns-
economie, die jij daar,

demiurg, zo hoog
boven ons, korrels, schept en overziet?

 

 

 

de bureaulamp in mijn kamer
schijnt op een tak in Jou en daar-

door kijk Je mij
aan. Jij,

zinsbegoocheling, van niets
een redding, Jouw bestaan

nu even zeker
als het leven

van mijn vrouw.
wat wil Je nou?

dat ik mij laat beschijnen
met het licht dat Je

weerkaatst? waar
zie Je mij voor aan?

ik hield haar hart vast
in het ziekenhuis,

kuste haar gesloten ogen,
terwijl Jij uit Je schaduw

trad en aan haar voeten-
eind ging staan,

ontdaan. is dat
Jouw licht? dat zwarte

residu
dat nu

dat Jij

geast alvast
op onze lijven achterlaat?

 

 

Joost Baars (1975) is dichter, essayist en boekverkoper. Zijn debuutbundel Binnenplaats verschijnt deze week bij Uitgeverij Van Oorschot. Zijn werk verscheen in Tirade, Liter en Het Liegend Konijn, en hij werkte samen met de internationale improjazzgroep Boi Akih. Voor Samplekanon vertaalde hij eerder poëzie van Dorothea Lasky en Morani Kornberg-Weiss.

Comments

Casper Burghgraeve

Onderzoekers zijn het er over eens dat ik in parataxis schrijf
Ze zien ook een link tussen dit en het syncretisme

Lees verder

Zindzi Tillot

Ik had een droom over Parijs maar ik kan me niet meer herinneren waarover hij ging

Lees verder

Shulamith Firestone

Het was niet dat ik bewondering voor haar had omdat ze Andy Warhol in de buik had geschoten.

Lees verder

Mia You

Ik houd de uren bij door het ene middel te gebruiken om bij het andere te komen. Ik ben nooit verslaafd geweest

Lees verder

Pieter Van de Walle

je dacht dat ik overdreef toen ik zei dat mijn vijf kolibries
vijf verschillende voederbakjes nodig hadden
omdat ze elkaar anders met hun snavels de kop inslaan

Lees verder

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder