Samplekanon poezie
Arno Van Vlierberghe
Ex-Daemon Hier staan we dan. Het einde helder, grotesk in zicht. Het krult zich snurkend tot een goed klinkend gedicht. Mooie holle woorden waar iedereen van houdt. Het romantiseren van de dood is een giftig iets. De dood van een fruitvlieg is niet tragisch, is hopeloos. Het beeld van de in witbier verdronken fruitvlieg […]
Obe Alkema
JUST THE TIP Soms jouw eigendom. De dichter schept in navolging van het beleid. Red deze zielige zeehond liever niet. Ik hang van je af, doordat je van mij afhangt. Dat leerden we niet op de leerschool. Tegenslag leerde ik omarmen. Tegenslag is mijn leermeester. In scherven valt het maanlicht. Ik bind het koord. Pirateske […]
SJ Fowler
Nee, jij bent de droevige clown Eindelijk zijn alle migranten dood en de liedjes van de verwarden tot rust gekomen Durs Grünbein Gestopt zijn de ongeschoende arrestaties omdat duizenden gedoneerde muiltjes van katoen in Wenen zijn gearriveerd. Hoewel ze een aanpak in het geniep zachter dan menigten niet konden verstommen. Sylvia, […]
Joost Baars
antivogel, jij met in mijn taal geen naam, mechanische amerikaan, hoe komt het dat ik mij als ik jou zie woestijnbewoner waan, en jij de stad waarin ik leef erboven zwevend reduceert tot zand, machtige hand die levens neemt waar weinig tot geen water is, ik richt mij dorstig in dit waterland tot jou, je […]
Gilles Boeuf
hele grote sprongen om aan mijzelf voorbij te raken dacht ik mijzelf vooruit in wortelsappen, al dacht ik niet, een heel leeg landschap omvormt mij en mijn buigzame takken zijn sprongsgewijs uit mij geboord en uit de verte door lagen sediment zet zich- […]
Elisabeth Tonnard
De bovenstaande pagina’s komen uit het recent verschenen They were like poetry van Elisabeth Tonnard. Klik op de afbeeldingen om ze te vergroten.
Hans Kloos
Harkheimers boeket 1 De lieve is mijn bewaker, er is niks kwijt; hij laat mij uit waar koeien eten; hij lucht mijn binnenste. Hij rijdt mij over de rails om beroemd te worden. Al loop ik in een laag zwembadzwart, ik ben niet bang voor boos, jij bent hier; jouw tak en jouw […]
Contemporary Brazilian Poetry, In The Singular: Giving Voice to a Few Tongues, Silencing Hundreds (in the best Brazilian style) (2)
(second Part of Three) By Ricardo Domeneck One could say that Brazilian Poetry in Portuguese was born between the Sign of the Cross and songs of scorn. The Sign of the Cross was well represented by the priest and important writer Antonio Vieira, but our first great poet to write in Portuguese was Gregório de […]