Gilles Boeuf

restricties

je richt je naar iets dat niet van jou is:
uit een ooghoek bij de rivier zie je varens die
met dubbele bladeren, onderwerping, net als jij zijn
‘net als’ staat in je zinnen, in je benen en valt naar buiten

de vorm die je vindt wanneer je buiten loopt, de drempel overgaat en op straat
in grillige patronen omdat je in een stad bent waar je niet verdwaalt maar ook niet
thuiskomt, de loop van de rivier die zichzelf volgt en de oevers vormt in de stad en
de vorm van een huis naast andere huizen, een wilde vorm voor je richtende blik maar je
weet niet wat dat is, een dubbele
niche
om je in te vechten, naam van een ander en de lidwoorden wijzen naar hem of naar je, naar
een verleden en een aanwezigheid die zich vormt en doorvormt en ieders rug klapt zich
voorover

en zuigt naar buiten maar alles is buiten
en een buiten zijn met het andere

de restricties van patronen drijven je onophoudelijk en hardop noem je
de straten, andere mensen lopen naar het plein, een ovale vorm, zo ongeveer ken je die
vorm en zie je anderen doorsnijden in de verte de vorm en wat is dat, wild?
in een groef gesproken dubbele lijnen en wild zal een verspringing zijn
en de straat is een transformatie, de plek
van waar je seint en waar je wacht op het begin van een gesprek

kinderen met lange armen zitten in omheind terrein terwijl je kijkt. het is jouw woord op
straat en de straat is een berg want je bent buiten bij hen en de omheining is er en je roept:
kamers hebben een plattegrond, ook voor mij en de armen van de kinderen bewegen zo snel
en beginnen op een ritme te lijken en dat is het begin. omdat het ochtend is en je spreekt
om de kinderen heen, om de omheining heen, om de straat heen. de zon en een eigen
kamer in de stad, je ziet mensen, muren van huizen, staat op van het bankje op het plein en
begint met een richting, begint aan een nieuwe eenzaamheid




Comments

Sinds zijn debuut als dichter in 1998 bij uitgeverij Perdu met Gedichten publiceerde Gilles Boeuf de bundel In het groene licht bij Meulenhoff, gevolgd door twee bundels bij De Contrabas. In januari 2020 verscheen zijn nieuwste werk Generaties bij uitgeverij nY. Voor de Stichting Eenzame Uitvaart schrijft hij gedichten voor overledenen zonder nabestaanden. Zijn fotografisch werk verscheen in een boek over Franse kunstenaars in Nederland. Gilles woont en werkt in Den Haag. Portret: Mylène Siegers.

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder

Cookie Mueller

Twee mensen – Baltimore – 1964

Vertaling: Lars Meijer

Lees verder

Peggy Verzett

bij het nawoord van het voorwoord
drijft groteske badeend in het park

Lees verder

Thomas Tidholm

Vanuit de ruimte kun je zien hoe over de aarde wolken en
        onbeheerde ecosystemen tevoorschijn worden geveegd.

Lees verder

Rozalie Hirs

kus de afwezigheid van kennis gedoemd tot waarheid
werkelijk open en wendbaar als een ziel onherroepelijk

Lees verder