de Dwaas
in het nieuwe jaar wilde ik los van het idee dat ik pas mag bestaan
als ik maar genoeg uren heb gedraaid
het lossen werd bezegeld door een wensboon uit Taiwan
in de Amstel te gooien daar waar ze de stad uit stroomt
ik probeerde van alles
in mijn hoofd kreeg ik een kind
…….dat zou de loop verleggen
ik won de woorden aan van een nieuwe taal
……via close-ups van prachtige en minder prachtige gebitten
…….tot mijn docente Spaans die na de les bijverdient
…….met tarotleggingen en me the lighthouse noemt
…….omdat ik in de toekomst leef (zelfs mijn bovenlichaam
…….komt op alle plekken eerder aan dan mijn benen
…….kunnen bijhouden) me moest vertellen
…….dat het met mijn mondeigenschappen
…….onmogelijk zou worden ooit een rrrrr te laten rollen
…….en Hyunhak Yoon, die zichzelf tot Ted had omgestickerd
…….omdat het voor iedereen behalve hemzelf
…….makkelijk onthouden was, me troostte dat in Zuid-Korea
…….je waarde wordt gemeten aan of je je tongriem door laat snijden
schreef me in voor een moestuin
maar ik trok de Dwaas, ze zegt:
vroeger was je een non die leefde van landschappen
vandaag ben je zo vrij als je jezelf toestaat
leer je handen dat ze best eens braak mogen liggen
zie hoe de zee als wind door de bomen gaat
bomen die wind naar je gezicht brengen
waar een mond door in en uit te ademen
een kleine werveling veroorzaakt
Foto: Weixin Quek Chong
