sirenes, mantra’s, myriade plaatsvervangers en prothesen staan paraat om de aanval
af te weren en het proces doorgang te verlenen, al zijn ze niet zichtbaar, hun invloed
is aanzienlijk – donkere maan, fabels, fantomen en genomen dienden als bewijs van de
geslaagde fusie die een fase bleek in de constante afwerping van overtolligheden
we hadden de vogels zien dansen en wilden het weer, we streken lijm aan de stok en
lokten de dieren hierheen – in plaats van ze weer los te laten, hielden we ze gevangen
en aten ze op. in ruil hiervoor deden we de dans van de vogels na, we bedankten de
vogels en verhieven ze tot symbool, voor het voorjaar en een nieuwe start. de vogels die
geofferd waren brachten we onder in de achtste kantverzameling en als we nalaten te
dansen en in plaats daarvan maar wat door elkaar lopen en áls er gedanst wordt slechts
door een enkeling terwijl de dieren pluimvee worden, wat voor ruil is dat?
door het groot vermogen in blinde trustkanonnen vast te zetten was het net of het
niet hun rijkdom was, ze deelden het op en sneden het af en borgen het op in geheime
bankrekeningen, postbusondernemingen, heilige eilanden, het enige wat ze zichzelf
toestonden was de gedachte aan deze zekerheid die tevens als een hefboom werkte
diep is zuiver klassiek maar onbegrijpelijk in me opgenomen, zo diep dat ik de omgeving
vergeet – het is niet dat ik doof ben, steeds hoor ik een geruis dat in een felle pieptoon
overgaat, dan omslaat in gedruis dat zich grenzeloos voorzet in mij, die de trilling verder
draagt. we hadden een vermogen ontwikkeld om op het minste te reageren, we nemen
aanstoot aan deze zaken en denken dat we leven, een diepe jammer die stoort
Marwin Vos woont en werkt in Amsterdam. Zij plaatst tekst en beeld op marwinvos.nl
Gedichten zijn gepubliceerd in DW & B, Terras, nY, Poëziekrant en De Gids. Eerder publiceerde
Samplekanon onbemand, op afstand.
Lees hier het eerste deel van deze tekst
One thought on “Marwin Vos (2)”
Comments are closed.