GESPREK MET EMILY
je denkt dat je schrijver bent maar je bent een vrouw
bijt in vruchten bij volle maan
er druipen sappen langs je mondhoeken
langs je kin
op de grond
het is filmisch en aangeleerd
je knipoogt erbij
je hebt altijd publiek
dat is een gegeven
voor het slapen verwijder je de vlekken van de vloer
je gebruikt een geel doekje
ook dat is aangeleerd
je kijkt nachtenlang naar de maan
terwijl je verlangt naar een man
een vrouw
een geliefde
of kind
EERSTE GEBED
in het begin was er het woord en het woord was met Emily
zoals alles met Emily was, de dieren waren met Emily, de wind
was met Emily, de wilde bloemen, het mos, de rotsen, zelfs de aarde was
met Emily
de kraaien en de begraafplaats en de lichamen van de doden en levenden waren met Emily
de schoten van het geweer van haar vader werden afgevuurd door Emily
haar zussen waren met Emily en de mythevorming was met Emily
zo werd Emily vorm en inhoud icoon en gebruiksaanwijzing
in het begin was er het woord en het woord was met Emily
Emily pakte het woord, brak het open op rotsen
het woord was leeg
geen betekenis die per ongeluk in het gras gevallen was
(we hebben ernaar gezocht)
het woord bleek machteloos en week te zijn
(we waren teleurgesteld, dat zeker)
Emily besloot te rusten
(we sliepen tot we moe waren)
in het begin was er het woord en het woord was Emily
steeds weer herhaald op de maat van ieder gedicht
ieder lied, het woord ligt op de tong, trilt in vingertoppen
het woord deelt zich met iedere celdeling het woord groeit uit iedereen die het woord gebruikt
het draagt paarse bloesem
in het begin was er het woord en het woord was alomvattend
tot het zomer werd, er zwarte kraaien kwamen
die het woord, met hun snavel
als een worm
OVER HET HUWELIJK
ik trouwde met Heathcliff, met Linton, met Earnshaw met Cathy
beminde Branwell tot hij me dronken voerde, achterliet in een steeg
ik trouwde met een dominee, hij tikte me iedere avond op de vingers
omdat alles in mij uitzinnig leek vormde ik mij naar een ander
zo werkt liefde, kerfde ik in de basten van onverschillige bomen
mijn nachthemden waren wit, net als mijn haren
van liefhebben word je vroegtijdig oud
net als van trauma, rouw en roken
iedere ochtend werd ik opnieuw verlaten
iedere nacht werd ik opnieuw ontmaagd
ik huwde de heuvels, de paarsroze bloemen en het hoge gras
de konijnenkeutels waren mijn bruidsschat, ik kreeg alles
wat mij beloofd was, op de ratelslang na
ik trouwde voor geld en voor liefde, ik trouwde
om te ontdekken welke kleur mijn gezicht krijgt bij verraad
ik trouwde met Nelly voor de verhalen, met Lockwood
in de hoop iets te kunnen doen aan zijn slechte gezondheid
en gebrek aan humor
ik trouwde om de zeven jaar
hoopte dat iedere cel in mijn lichaam
uiteindelijk een geliefde had gehad
ik trouwde tot ik mijn naam vergat
