NOG MEER BEWOGEN SELFIES
Planning, inventaris, fragmenten, speech.
x
Ik verdeel op dit moment mijn tijd tussen parttime werk bij Perdu, het schrijven van recensies en andere stukken (voor o.a. NRC Handelsblad) en het optreden met eigen werk. Vanaf de zomer zal daar het onderzoek voor Landschap en herinnering bijkomen.
De publicatie van Real & fake memoirs is voorzien voor najaar 2022. Verschillende stukken uit het boek zijn recent voorgepubliceerd (zie hieronder) of zullen in de komende maanden verschijnen. Ze geven een goed beeld van zijn aanpak, stijl en artistieke visie. Een nog (in Terras) te verschijnen memoir over New York is apart bijgevoegd.
Ik hoop in de tweede helft van 2023 het onderzoek af te ronden. Publicatie van Metadata. Memoires zou dan eind 2023 of begin 2024 zijn, wederom bij Het balanseer. Verschillende stukken uit het boek zijn recent voorgepubliceerd (zie hieronder) of zullen in de komende maanden verschijnen. Ze geven een goed beeld van mijn aanpak, stijl en artistieke visie. Een in Terras verschenen memoir over New York is apart bijgevoegd.
x
x
x
QUERIES
CHAT GPT
ATHENAEUM
BARD
WERKPLANNEN EN BESLUITEN
PARIJS-RESIDENTIE, DEBUREN, 2019
PROJECTSUBSIDIE STARTERSRONDE, NEDERLANDS LETTERENFONDS, 2019
RESIDENTIE, JAN VAN EYCK ACADEMIE, 2021
RESIDENTIE, VAN DOESBURGHUIS, 2022
RESIDENTIE, JAN VAN EYCK ACADEMIE, 2022
HET THÉRÈSE CORNIPS STIPENDIUM, 2023
HET C.C.S. CRONE-STIPENDIUM, 2023
Q&AI
GÊNANTE NABESTAANDE
MIJN KEVIN, ONS PARIJS
ROUW IN MOTION
KEVIN KAAL
WHAT’S LEFT TO MYTHOLOGIZE?
LADE MET HERINNERINGEN
SHARE THE BLAME
2020 TL;DR
TAROTLEGGING
STORY PRIVÉ
NEW YORK STORIES
ACTIERUIMTE
STATEN ISLAND FERRY
NAAR HUIS GAAN
SPOOKBEELDEN VAN EEN ONZICHTBARE STAD
SIGNALEMENT: RENE RICARD – GOD WITH REVOLVER
AUTOBIOGRAFIE
VIER BRIEVEN
HOW CAN I MAKE THIS ABOUT ME?
MOODBOARD
QUEERULANTIE
INGEZONDEN BRIEF
WAARNEMING, WALGING, WAANZIN. METTES TEGENDRAADS GELEZEN
EEN ALS EMANCIPATIE VERMOMDE STAP ACHTERUIT
INGEZONDEN BRIEF AAN NIÑA WEIJERS
ONDER EEN HEMEL VOL STERREN DE OVERWINNAAR WIEGEN
SPAM IN BOEKVORM
HOMOSEKSUALITEIT ALS VERRASSING
INGEZONDEN BRIEF AAN LODEWIJK VERDUIN
SIGNALEMENT: DEREK JARMAN – THROUGH THE BILLBOAR LAND WITHOUT EVER STOPPING
OUT OF BODY EXPERIENCE
SIGNALEMENT: BO HUSTON – THE DREAM LIFE
RADICALE VERLANGENS, RADICALE POLITIEK
EEN FOTOCAMERA VAN EEN ZEER ANTIEK MODEL
HEADLINES / DOOMSCROLLEN
HERINNERINGEN VAN EEN ITALIANISANT
HEEL MOOI GEBAAR AAN HET GRAF
PICS OR IT DIDN’T HAPPEN
PIEKMOMENT / PSEUDO-AVONTUUR
ITALODISCO
INTERNE STRIJD
VAKANTIELANDSCHAP
SIGNALEMENT: NICOLA PUGLIESE – MALACQUA
EEN PERFECTE FANTASIE
GESPREKKEN MET ITALIAANSE MANNEN
METADATA
IN DE BIOSCOOP
SONGS SHARED ON INSTAGRAM
TITELS VOOR GEDICHTEN (LAST EDITED 16 SEPTEMBER 2023 OM 16:30)
ACHT JAAR NETFLIXEN
TERUGBLIKKEN
VIER BLOGBERICHTEN
THERAPIELEK
PSYCHIATRISCH ONDERZOEK
KERNCONFLICT
RAPPORTAGE
NOTITIES UIT HET GEKKENHUIS
RAPPORTAGE
NOG ACHT SOUVENIRS
FANTASY FILLS REALITY
WENDY VAN DIJK ONTKENT: ‘IK BEN NIET FAKE.’
VERZAMELING EMOTIONELE PROVOCATIES
THE MULDER PROBLEM
SEKSLEVEN
SECULARISATIE
SCHAAMTEDAGBOEK
SATURNUSTERUGKEER
OCHTEND
NIEUWE STRUCTUUR
NAAR TRANEN KIJKEN
MEER EN MEER ONGEMARKEERDE CITATEN
LIEFDE ZONDER DAGERAAD
IN MEMORIAM
IDEEËN WANTROUWEN
HET PERFECTE PLAATJE
GEVOLGEN VAN HET KIJKEN NAAR REALITY-TV
ATMOSFEER EN VERSCHIJNING
ALLES IST EINFACH
AFWEERMAGIE
DROOMWERK
EPOQUE
Q&AI
AUTEURSBIOGRAFIEËN
LATER (REPRISE)
VERANTWOORDING
x
x
EEN VAN DE ACHT SOUVENIRS
Het is ongelooflijk lang geleden, zo lang geleden zelfs dat er, als iemand mij had gevraagd wat er daarna gebeurde – wat niemand deed, omdat er absoluut geen reden was om dat te vragen, aangezien er nooit meer iets buitengewoons gebeurde – maar één mogelijk antwoord zou zijn: helemaal niet veel! En niet zomaar op een gewone manier: ik bedoel helemaal niet veel. Geen big deal, geen opwinding, en zeker geen grote verrassing. Werkelijk! Dat is ongeveer hoe het ging (zoals ik al zei) – met één uitzondering: toen we op een keer naar het strand liepen om weer thuis te komen, was er iets anders in de lucht boven ons.
x
x
NAAR TRANEN KIJKEN
Hij, een volwassen zoon en uitvreter, bergt zijn waardevolle kunstschat weer op. Het jonge publiek, hongerig naar meer homemade-materiaal, moet een week wachten, zoals in de jaren nul een cliffhanger van Prison Break je een week bezigheid. Na de ejaculatie kan hij aan een nieuw verhaal beginnen. De camera gedraagt zich anders, want de liefhebbers van het beeld klikken massaal weg. Het sprookje is uit. De man beweegt van held naar schande. De laatste druppel is de eerste traan. Met kleding aan herkent niemand hem natuurlijk. De terugkeer van de mythe. Ook hij moet zeven dagen overbruggen. Steeds komt er een beetje minder eigen kracht bij kijken. De omstandigheden doen hun werk. Hij zit met zijn handen in het haar. Het is acht uur. De school aan de overkant is geopend. De mythe, een diepgevroren klont die langzamerhand loskomt. Het zit zijn wederopstanding in de weg, de mogelijkheid om in beeld of niet over te gaan naar een volgende episode. Het dagelijkse onderhoud. Een beangstigend idee, maar het kan hem inzicht geven in de vormgeving van zijn leven. Iets minder verdoving, iets meer vol vertrouwen. Het erotische ritueel is het enige overblijfsel. Via zijn handen voel ik mijn eigen lijf en word ik me van dingen bewust: nee, die ene aanraking roept meer op, daar moet ik even op letten. Ik herken hem aan de voering. Sterk en zonder schaamte onderbreek ik mijn brandschone dag. Niets is aantrekkelijk aan een werkloze dichter, dus zocht en vond ik, na een bundel vol gevoel, een job en klamp ik me vast aan de razend populaire illusies die ik met mijn collega’s deel. Ik overcompenseer mijn definitieve schande. Ik klik niet weg als hij zijn lef, kleur en smoel inruilt voor een knisperend overhemd, in een maat die zijn vormen niet verloochent. De snikken, zalvend. Ook ellende delen we. Sterke en zonder schaamte, hij ook. Ik voel me onbegrijpelijk rijk: ’n amalgaam van eenzaamheid, toeval en kortstondige hartstocht. Een fiasco met een man die de kwetsbaarheid ook goed staat. Ja, de spoeling is dun, dus ik blijf kijken. De aandacht als een hart vasthouden. De betraande ogen die mij aankijken; mijn ogen, vol hoop op een kansrijk huwelijk, bespieden hem. Het verhaal komt als vanzelf tot stand, want anticiperend op de bekende afloop. Hij voldoet, met elke uithaal des te meer, aan de kleine verplichtingen van de roem. En ik? Ik draag kleine, dodelijke wonden met me mee.
x
x
AUTEURSBIOGRAFIEËN
2024
Obe Alkema (1993) publiceerde twee poëzieglossy’s, de een in millennial pink (Obelisque, 2018) en de ander in lavender purple (Obelisque, 2022). In het najaar van 2024 verschijnt het eerste deel van zijn memoires, Bewogen selfies, waarin hij zijn quarterlifecrisis ontleedt en verwerkt.
2023
Obe Alkema (1993) werkt als online redacteur bij Uitgeverij AnkhHermes, bespreekt poëzie voor NRC Handelsblad en publiceerde twee poëzieglossy’s, de een in millennial pink, de ander in lavender purple. Hij bereidt het eerste deel van zijn autobiografie voor, Bewogen selfies.
2022
Obe Alkema (1993) is dichter, poëziecriticus voor NRC Handelsblad en werkt als onlinespecialist bij Uitgeverij AnkhHermes. In 2015-2016 liep hij stage bij het Mondriaan Editieproject van Huygens ING/RKD. In 2018 debuteerde hij bij Het balanseer met Obelisque, een poëzieglossy in millennial pink. De bundel werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs 2019. Eind 2020 verscheen bij Publication Studio Rotterdam het chapbook Mijn Kevin, ons Parijs. In oktober 2022 verscheen bij Het balanseer opnieuw een poëzieglossy onder dezelfde titel, ditmaal in dé kleur van dit jaar: paars. In de AIDS-bloemlezing Responses to Pale Blue Dot (1990) by Voyager 1 (2022) werden vier van zijn gedichten opgenomen.
Obe Alkema (1993) werkt bij Uitgeverij AnkhHermes, is poëziecriticus bij NRC Handelsblad en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms. In 2018 verscheen Obelisque, de poëzieglossy in millennial pink die genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs 2019. In 2022 verscheen er een nieuwe Obelisque, ditmaal in lavender purple.
Obe Alkema (1993) is dichter, kunstenaar en criticus voor NRC. Zijn werk wordt gepubliceerd in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften en platforms. In 2018 verscheen zijn debuutbundel Obelisque, vormgegeven als poëzieglossy met alfabetisch gerangschikte gedichten en modefoto’s.
2021
Obe Alkema (1993) is dichter, poëziecriticus voor NRC Handelsblad en werkt als Specialist Digitale Productinformatie voor Veen Bosch & Keuning. In 2016 rondde hij aan de Universiteit Utrecht een researchmaster Nederlandse Literatuur af. In het verleden werkte hij onder andere voor Stichting Literaire Activiteiten Groningen, Stichting Perdu, Savannah Bay, Huygens ING, hard//hoofd, uitgeverij Ten Have en Friesch Dagblad. Hij publiceert in/op diverse Nederlandse en internationale bladen/platforms.
Obe Alkema (1993) debuteerde in 2018 met Obelisque, een poëzieglossy in millennial pink, en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema (1993) debuteerde in 2018 met Obelisque, een poëzieglossy in millennial pink, en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms. Bij Publication Studio Rotterdam verscheen eind 2020 de memoir Mijn Kevin, Ons Parijs, ook in Engelse vertaling: My Kevin, Our Paris.
Obe Alkema (1993) publiceerde in de afgelopen jaren in/op diverse bladen/platforms. Bij het balanseer verscheen in 2018 zijn debuutbundel Obelisque. Bij Publication Studios verscheen onlangs My Kevin, Our Paris.
2020
Obe Alkema (1993) is een specialist in digitale productinformatie en metadata bij VBK Uitgeversgroep en een onlinemarketingassistent voor Uitgeverij AnkhHermes, de grootste spirituele uitgeverij van Nederland. In 2016 rondde hij een onderzoeksmaster in Nederlandse letterkunde af aan de Universiteit Utrecht. Zijn poëziedebuut Obelisque, een glossy in millennial pink, verscheen in 2018 bij het balanseer en werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Hij werkt al jaren in de literaire wereld en uitgeverswereld, als redacteur, interviewer, organisator en brandmanager. Hij bespreekt regelmatig poëzie voor NRC Handelsblad en publiceert in/op verschillende Nederlandse, Vlaamse en internationale magazines/platforms.
2019
Obe Alkema (1993) publiceerde in de afgelopen jaren in/op diverse bladen en platforms en debuteerde in november 2018 met de poëzieglossy Obelisque, die genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs 2019.
2018
Obe Alkema (1993) publiceerde in de afgelopen jaren in/op diverse bladen/platforms en debuteerde in november met de poëzieglossy Obelisque.
Obe Alkema (1993) is kunstenaar, brandmanager bij Stichting Perdu en poëziecriticus bij NRC Handelsblad. Publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms. In november verschijnt bij Het balanseer de poëzieglossy Obelisque.
Obe Alkema (1993) is kunstenaar en debuteert in november bij Het balanseer.
2017
Kunstenaar, criticus voor NRC Handelsblad, brandmanager bij Perdu en artistiek entrepreneur.
Obe Alkema is kunstenaar en werkt vooral met mixed media. Hij schrijft voor onder meer NRC Handelsblad. Zijn poëzie en kritisch werk verschijnt in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms. Hij cureert op dit moment een debuut dat op z’n vroegst eind 2018 zal verschijnen bij Het balanseer te Gent.
Obe Alkema (1993) is kunstenaar, artistiek entrepreneur, poëziecriticus voor NRC Handelsblad, brandmanager bij Stichting Perdu en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema (1993) schrijft voor NRC Handelsblad, is kunstenaar en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms. Website: odjalkema.com. Otherwise: shockdoctrinatie.tumblr.com.
Obe Alkema (1993) is kunstenaar, poëziecriticus voor NRC Handelsblad en publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema (1993) is poëziecriticus voor NRC Handelsblad en brandmanager bij Stichting Perdu. Stukken van zijn hand verschijnen in/op Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema is dichter en poëziecriticus voor NRC Handelsblad. Zijn werk verschijnt in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
2016
Obe Alkema is neerlandicus, dichter, redacteur bij hard//hoofd en criticus voor NRC Handelsblad, de Reactor en Friesch Dagblad. Zijn werk wordt gepubliceerd in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema (1993) is dichter, blogger, redacteur bij hard//hoofd en criticus voor Friesch Dagblad en NRC Handelsblad. Hij publiceert in/op diverse Nederlandse, Vlaamse en internationale tijdschriften/platforms.
Obe Alkema (1993) lives in the Netherlands. He publishes in/on various Dutch, Flemish and international magazines/platforms.
Obe Alkema (1993) is dichter, redacteur bij hard//hoofd en criticus voor Friesch Dagblad en NRC Handelsblad. In zijn poëzie zoekt hij naar de spanning tussen het onpersoonlijke en het intieme, grotere structuren en het eigen lichaam en tussen politieke betrokkenheid en self-care. Hij doet dat in gedichten, in GIFs, en ook in fotografie. Hij is recentelijk gestart met de fotoreeks Intimacy die de aanwezigheid en essentie van zijn lichaam in afzondering onderzoekt. Hij publiceerde tot nog toe twee DIY chapbooks, Het belang van het ogenblikkelijke en Actuele ruïnes. Ook werkt hij aan een roman die gaat over wat het betekent om als queer in een land te leven dat pretendeert tolerant te zijn, maar dat in wezen en werkelijkheid niet is.
Obe Alkema is a poet, visual artist, critic, editor, blogger and artistic entrepreneur. Website: shockdoctrinatie.tumblr.com.
Obe Alkema is researchmasterstudent Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit Utrecht en houdt zich vooral bezig met politieke en filosofische facetten van recente poëzie. Hij is artistiek entrepreneur, dichter, blogger, criticus voor Friesch Dagblad en De Reactor en redacteur bij Perdu en hard//hoofd. Zijn poëzie verscheen onder meer in Deus Ex Machina, Ensafh, Kluger Hans en op Samplekanon en SKUT.
Obe Alkema (1993) is student, artistiek entrepreneur, blogger, criticus voor Friesch Dagblad en De Reactor en redacteur bij Perdu en hard//hoofd. Zijn poëzie verscheen onder meer in Deus Ex Machina, Ensafh, Kluger Hans en op Samplekanon en SKUT.
2015
Obe Alkema (1993) doet een onderzoeksmaster Nederlandse Letterkunde in Utrecht. Hij is dichter, recensent en redacteur. Zijn werk werd onder meer gepubliceerd in Kluger Hans en ensafh.
2014
Obe Alkema doet een onderzoeksmaster Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht en Universiteit van Amsterdam na een bachelor Nederlandse Taal en Cultuur in Groningen afgerond te hebben. Hij bespreekt voornamelijk literaire thrillers voor het Friesch Dagblad. Daarnaast leest hij veel en verspilt hij de overgebleven tijd op excessieve wijze door veel te surfen en domme series te kijken. Obe Alkema (Nederland, 1993) is dichter. Hij studeert Nederlands Taal en Cultuur aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij schrijft recensies voor Friesch Dagblad en Tzum, geeft huiswerkbegeleiding en bijles, is hoofdredacteur van het verenigingsblad Literatief van Literair Dispuut Flanor. Daarnaast vindt hij net genoeg tijd om te lezen, te schrijven en te leven.
x
x
EEN EIGEN WEERWOORD
In een binnenzak van een vest vond ik een formulier terug dat ik ergens in de eerste weken van mijn therapie ontving. Tijdens een sessie over de sfeer en samenwerking in de groep luidde een van de vragen: ‘Wat vond je goed van jezelf deze week in de groep?’ Ik schreef op dat ik mezelf doorgelicht had en hardop durfde te twijfelen. Dat was niet zo moeilijk, want niemand kan mij beter op de snijtafel leggen dan ikzelf. Het boek waar het vanavond om gaat, is er het bewijs van. Ik deed het ook elke andere week in Zeist en erna, maar ervoor ook al en nu doe ik het weer.
Er viel me echter iets op wat in het gunstigste geval de uitzondering is die de regel bevestigt, maar eigenlijk niets meer dan een balk in eigen oog blijkt te zijn. Ik schreef dat ik mijn eigen bewegingsruimte wilde creëren, maar zonder bemoeienis van de groep. Ik wilde vertellen over complexe en lelijke kanten van mezelf, maar wel zonder weerwoord. Ziedaar de crux van mijn therapie: het zoeken naar en sluiten van ‘gestage compromissen’, om met Jack Spicer te spreken. Zo kom je tot de heilige graal: ‘The prize is there at the bottom of the rainbow—follow the / invisible markings processwise.’ Met andere woorden: het ging erom te accepteren dat ik, ondanks al het genudge, de manier waarop anderen mij zien niet kan bepalen.
Dat kan ik nog steeds ingewikkeld vinden, zoals nu, ten overstaan van jullie. Ik sta hier met gemengde gevoelens.
In een van haar boeken schrijft Janet Malcolm dat het doel van therapie is om de patiënt de vrijheid te geven om oninteressant te zijn, want daarin schuilt zoveel complexiteit, ambiguïteit, onvoorspelbaarheid en eigenheid. Die vrijheid is de patiënt onderweg kwijtgeraakt. Hij moet loskomen van zijn overtuigingen en patronen. Hij dient zijn leven te deromantiseren en daarvoor moet hij een blik werpen in wat zij ‘de afgrond van ongemedieerde individualiteit en idiosyncrasie’ noemt. Dat is noodzakelijk maar niet per se leuk, want je ontleent een bepaalde veiligheid aan die illusies.
Therapie en schrijven hebben veel gemeen, maar bewegen in andere richtingen. Schrijvers doen er alles aan om te ontkomen aan het oninteressante. Zij romantiseren alles. Never forget, die tweet uit 2014: ‘We get it poets: things are like other things.’ De afgrond bleek een goudmijn te zijn, het materiaal om mee aan de slag te gaan en lekker over te roddelen, de schat aan het einde van de regenboog.
Ik ben blij dat het werk erop zit, maar nu Bewogen selfies de wereld ingaat, ben ik weer erg onrustig. Het is een persoonlijk boek geworden waarin ik belangrijke gebeurtenissen van de afgelopen jaren – óók leuke, wees niet bang – een plaats probeer te geven. De schaamte voorbij, al laat die zich nooit helemaal passeren. Het voelt alsof ik de mogelijkheid tot zelfverdediging opgeef. Er is geen kraswerende laag. Ik ben er nog niet over uit of ik mezelf te veel blootgeef. Zo voelt het wel, maar dat is onvermijdelijk.
Het is zoals Dodie Bellamy in een van haar essays schrijft: ‘I feel miserable and invaded—as if the audience has x-ray vision and can see down to the frayed elastic on my panties. But, really, it is I who have invaded my own privacy.’ Tegen haar weerwoord keek ik erg op, omdat ik me haar echtgenoot toe-eigende, Kevin Killian, met wiens overlijden vijf jaar geleden de eerste contouren van Bewogen selfies duidelijk werden. Dodie was vrij dubbelzinnig in haar weerwoord: ze scheef dat pick your battles een van de belangrijkste lessen van het alleen-zijn is: ‘Er is geen ruimte meer voor kleingeestigheid.’
Dat is de kern van mijn eigen weerwoord. Het is geen vingerwijzing of leesaanwijzing, het is geen disclaimer. Eerder klinkt er een wens in door, zoals we dat in therapie altijd zeiden. Oftewel: ik ben eigenlijk wel benieuwd naar jullie weerwoord.
x
x
x
