kapitalisme zorgt voor de achteruitgang van zaadkwaliteit
maar of dat erg is
een pathologisch plot ligt om mij heen
je verminkte oog
wacht neem een slok
grijze snor in rolstoel
je vat kou zo
ik zuig aan je knieholten
gebleekt diertje van me
hey lieverd je bent gewoon een vraag
en ik wil dat je naar niemand anders lacht
laten we samen somber in bed liggen lamenteren
we moeten terug voor je medicatie
bitterzoet smaken de zonnestralen
in de toekomst is alles enger
ik mis een oorbel
doe niet zo stoer met je calcium
waar vind je vandaag nog een goede kameraad hey
heus ik zal boete doen
ik heb geactiveerd
vroeg of laat zullen we massaal opstaan
vallen zullen ze als ze beseffen dat de mensen niet bang zijn
met een basisinkomen
kan ik 21 uur per dag gamen
de stad waar ik geboren ben is groot
welkom bij het begin van mijn leven
gisternacht nog eens nagedacht
iets moois weinig zuivers
ik zie mezelf de oorlog niet winnen
een vriend op wie ik wachtte kwam niet
ik heb het nooit moeilijk gevonden
met hem over zijn vader te praten
hij kon altijd goed brieven schrijven
hij werd ontslagen nadat hij vier keer
dronken op zijn werk verscheen
ik ben zijn naam vergeten
er lopen mensen op straat
de hond die vorige week een kind
doodbeet loopt op straat
er zit geen melk in de koffie
voor de deur staan vijf mensen
er is niemand in dit huis
de man over wie ik gedroomd heb was beeldschoon
de man aan wie ik het vroeg wist het niet
de man die het wist stond te praten
de man met wie ik stond te praten was mijn vader
ik woon al lang in nederland
ik woon in nederland
ik woon er al lang
ik woon al lang hier
ik woon al lang daar
loop niet alleen na het vallen van de avond
ga niet in op het aanbod van een vriendelijke vreemde
het beste is iedereen te negeren die in nood lijkt
ga ervan uit dat iemand die probeert je te engageren
niets goeds heeft gedaan
ik probeer op tijd te komen
schrijf die brief maar vriend
Laawaris
hier ben ik onopgeëist
opgeblazen onwettige bovenbuik
het liedje van mijn moeder op de radio
omdat niemand mij een naam
gaf noemde ik mezelf naar mijn hond
het is mijn zachte stijl
locker nummer 8 is leeg
ik verwelkom de nasleep
de priester legt zijn hand precies op de gele plek
waar ik het voel als ik eenzaam ben precies
waar het verstijft en inkrimpt grijpt hij vast
het is precies die plek zonnevlecht
duwt erin knijpt trekt er iets uit
ik herhaal elk woord van het gebed
mijn hoofddoel is: niet nadenken
zijn gezicht glanst huidvocht druppelt op mij
ik besluit dat de priester mijn vader is
elke man mijn vader is elke boom is
zijn andere hand op mijn hoofd
mijn ogen sluiten
de geur van heilig hout
dit is de zwarte sluier
waarin ik ter aarde besteld zal worden
waarheidsprekers worden gestenigd
continue beweging behalve als je kijkt
zelfs lichtsnelheid is geen constante
de natuur houdt van haar vrijheid
ik betreur mijn toekomstige gedragingen
mijn apathie in het leven
een relatie aangaan met slaap
ontsnappen in een nieuw narratief
in je slaap verteer je beelden
de bron van destructie
hoeveel ik heb kunnen doen zonder te weten wat gegeven is ik weet niet waarom ik met mijn vriend praat
en ik was getrouwd toen ik aan waanzin deed ik ben hier wakker geworden en heb het op een veilige plek
kunnen bewaren ik ben blij je hier te ontmoeten