Asha Karami

kapitalisme zorgt voor de achteruitgang van zaadkwaliteit

 

maar of dat erg is
een pathologisch plot ligt om mij heen
je verminkte oog
wacht neem een slok
grijze snor in rolstoel
je vat kou zo

ik zuig aan je knieholten
gebleekt diertje van me
hey lieverd je bent gewoon een vraag
en ik wil dat je naar niemand anders lacht
laten we samen somber in bed liggen lamenteren

we moeten terug voor je medicatie
bitterzoet smaken de zonnestralen
in de toekomst is alles enger

ik mis een oorbel
doe niet zo stoer met je calcium
waar vind je vandaag nog een goede kameraad hey
heus ik zal boete doen

ik heb geactiveerd
vroeg of laat zullen we massaal opstaan
vallen zullen ze als ze beseffen dat de mensen niet bang zijn

met een basisinkomen
kan ik 21 uur per dag gamen

 

de stad waar ik geboren ben is groot

 

welkom bij het begin van mijn leven
gisternacht nog eens nagedacht
iets moois weinig zuivers
ik zie mezelf de oorlog niet winnen

een vriend op wie ik wachtte kwam niet
ik heb het nooit moeilijk gevonden
met hem over zijn vader te praten
hij kon altijd goed brieven schrijven
hij werd ontslagen nadat hij vier keer
dronken op zijn werk verscheen
ik ben zijn naam vergeten

er lopen mensen op straat
de hond die vorige week een kind
doodbeet loopt op straat
er zit geen melk in de koffie
voor de deur staan vijf mensen
er is niemand in dit huis

de man over wie ik gedroomd heb was beeldschoon
de man aan wie ik het vroeg wist het niet
de man die het wist stond te praten
de man met wie ik stond te praten was mijn vader

ik woon al lang in nederland
ik woon in nederland
ik woon er al lang
ik woon al lang hier
ik woon al lang daar

loop niet alleen na het vallen van de avond
ga niet in op het aanbod van een vriendelijke vreemde
het beste is iedereen te negeren die in nood lijkt
ga ervan uit dat iemand die probeert je te engageren
niets goeds heeft gedaan

ik probeer op tijd te komen
schrijf die brief maar vriend

 

Laawaris

 

hier ben ik onopgeëist
opgeblazen onwettige bovenbuik
het liedje van mijn moeder op de radio
omdat niemand mij een naam
gaf noemde ik mezelf naar mijn hond
het is mijn zachte stijl

locker nummer 8 is leeg
ik verwelkom de nasleep

de priester legt zijn hand precies op de gele plek
waar ik het voel als ik eenzaam ben precies
waar het verstijft en inkrimpt grijpt hij vast
het is precies die plek zonnevlecht
duwt erin knijpt trekt er iets uit
ik herhaal elk woord van het gebed
mijn hoofddoel is: niet nadenken

zijn gezicht glanst huidvocht druppelt op mij
ik besluit dat de priester mijn vader is
elke man mijn vader is elke boom is
zijn andere hand op mijn hoofd
mijn ogen sluiten
de geur van heilig hout

dit is de zwarte sluier
waarin ik ter aarde besteld zal worden
waarheidsprekers worden gestenigd
continue beweging behalve als je kijkt
zelfs lichtsnelheid is geen constante
de natuur houdt van haar vrijheid

ik betreur mijn toekomstige gedragingen
mijn apathie in het leven

een relatie aangaan met slaap
ontsnappen in een nieuw narratief
in je slaap verteer je beelden
de bron van destructie

hoeveel ik heb kunnen doen zonder te weten wat gegeven is ik weet niet waarom ik met mijn vriend praat
en ik was getrouwd toen ik aan waanzin deed ik ben hier wakker geworden en heb het op een veilige plek
kunnen bewaren ik ben blij je hier te ontmoeten

 

Comments

Asha Karami is dichter en woont in Amsterdam. Ze debuteert met zeven gedichten in nY #35 (november 2017) en met vier gedichten in de Poëziekrant #5/2017. Ze schrijft ook andere dingen zoals toneel, korte verhalen, e-mails en verwijsbrieven.

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder