Samuel Vriezen

Wie gaan jullie zijn, onzichtbare vrienden, wezens die weten?

In wat voor land van scheuren zullen zijn gelegen jullie wegen?

Kan ik mij zo uitzingen dat ook mijn vlees
De stof van jullie opkomst zal zijn geweest?

Wezens die weten, aller mensen overtreffende trappen,
Gemeenschap, generiek gefilterd, welke waarheid dwingt jullie wereld af
En hoe verdeelt zich het moment van wat er rest aan klappen?

Jullie, onverhoopten, voortgekropen uit de kieren der dingen
Perfectieloos in de landen waar alle mensen zullen hebben geleefd
En eindig zich richting vervuilde einders voortgesleept – als voorwaarden
Voor jullie, die de prullen oprapen en onvoorzien verbinden
Tot vreemd nieuws – zeg, zingt vast een echo terug van jullie naar mijn aarde?

Wat zal jullie noemen hebben omgewerkt, jullie virtuoze keus
Uit mijn afgetelde wereld, die jullie schuin en mogelijk doortrekken,
– barbaarse bende afvalschifters, schijnbaar zonder norm of naam –
Performance van het ongekende om een kronkelige leus
Die onaantoonbaar in alle namen, aller mensen dichte levens ligt te wekken
En om een nacht van onnoembare getallen vrij te zetten – bijeen
Te brengen wat zich door geen staat, in niet één stad verzamelen liet – en wat
Zal jullie naam zijn voor het schandaal dat ‘alle mensen’ niet mocht bestaan?

En wat als het vuil, finale gelijkmaker, de planeet totaal omzwerft,
De sporen van elk streven verklutst zijn tot soep, niets nog te winnen is
Uit de putten, spreiding vrijwel absoluut, dus geen beweging
Zich laat meten – rul werd de wereld, een open en complete kolonie –
Zullen ook jullie op drift zijn dan, of bleef een ruwere maat verzwegen
Die het continuüm discreet doorklieft – als alles is versneld tot rook
Maken neuzen nog onderscheid – begrijp ik dus goed dat jullie gelijkheid
Andere atomen behoeft, onwrikbare vrienden, moet ik dan atomen
Gaan vinden, helpt dat, of hoe wordt in jullie wereld een streep gekerfd
Die richting geeft – schuin en mogelijk op elke dichte plek – die ook
Voorbij de grenzen van alle afzienbare groei nog land belooft
Voor onooglijks, en zal dit jullie leren leven in omvangrijkheid,
Een gekrioel van kwetterende stoeten met elke richting op een hoofd?

Verantwoording

F1-F7 is een voorpublicatie uit de bundel De harmonie der scheuren, die binnenkort verschijnt bij uitgeverij het balanseer. Het gedicht F6 werd eerder gepubliceerd in Nieuw archief voor wiskunde (maart 2020) en in de bundel Barricadepoëzie (2021, red. Johan Sonnenschein en Kornee van der Haven).

Comments

Samuel Vriezen (1973) is componist en dichter. Maart 2025 verschijnt bij het balanseer zijn nieuwe dichtbundel, De harmonie der scheuren. Ook is hij bezig met een omvangrijk elektronische-muziekproject onder voorlopige naam Growths; op dit moment bestaat het uit honderd Fantasias.

Sixtine Bérard

in de keuken hoor ik linoleum de dagen dragen / en in mijn vuist schuilt de aardbei en weer wordt de boreling op mijn schoot gelegd

Lees verder

Obe Alkema

Geen big deal, geen opwinding, en zeker geen grote verrassing. Werkelijk! Dat is ongeveer hoe het ging (zoals ik al zei).

Lees verder

Adriana Kobor

[verleidelijk] De gasleidingen onder
de Noordzee opgeblazen
[onbekende dader].

Lees verder

Rodante van der Waal

geboorte is haar kind nooit kwijt
maar soms is ze koud en traag
twijfelt ze over het juiste moment

Lees verder

Casper Burghgraeve

Onderzoekers zijn het er over eens dat ik in parataxis schrijf
Ze zien ook een link tussen dit en het syncretisme

Lees verder

Zindzi Tillot

Ik had een droom over Parijs maar ik kan me niet meer herinneren waarover hij ging

Lees verder

Shulamith Firestone

Het was niet dat ik bewondering voor haar had omdat ze Andy Warhol in de buik had geschoten.

Lees verder

Mia You

Ik houd de uren bij door het ene middel te gebruiken om bij het andere te komen. Ik ben nooit verslaafd geweest

Lees verder

Pieter Van de Walle

je dacht dat ik overdreef toen ik zei dat mijn vijf kolibries
vijf verschillende voederbakjes nodig hadden
omdat ze elkaar anders met hun snavels de kop inslaan

Lees verder

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder