detonator

DETONATOR: over Prediker

In de rubriek Detonator worden teksten die dreigen te verstenen opnieuw en anders gelezen. Wat canoniek is kan wel een ander deuntje gebruiken. Prediker is het gedroomde boek voor ongelovigen. De gave van het geloof is Frans Kellendonk nooit geworden en ik gaf als tiener terug waar ik niet om had gevraagd. Ik snap de […]

Lees verder

Over stijl, Oek de Jong in medialand, authenticiteit, het lichte en het lollige

Vorige week hoorde ik een man zeggen dat hij, als in zijn woonplaats Brussel over straat loopt, de stijl zo mist. Vrouwen lopen in niets minder dan zakdoekjes! Waar is de schoonheid, de poëzie? Hij complimenteerde Oek de Jong, die een lezing gaf, met zijn stijl. Gelukkig was Oek de Jong er nog. Ik voelde […]

Lees verder

Over ‘Both flesh and not’ van David Foster Wallace

Maarten van der Graaff  De bekendste oneerbiedige non-fictie schrijver is Hunter S. Thompson. Hij stommelde onder invloed van verschillende drugs door de warrige omstandigheden waar hij over wilde schrijven. Dit is misleidend. Ik heb het hier natuurlijk over de Thompson in de stukken van Thompson, eigenlijk moet ik zeggen: hij ontwierp een Hunter Thompson die […]

Lees verder

Over ‘Traliewoud’ van Jürgen Smit

Allergieën zijn beperkt, dat is fijn om te merken. Ik krijg regelmatig jeuk van poëzie waar veel familie in voorkomt. Zwijgende vaders, achterbakse moeders, heilige moeders, sterke vaders, dromerige kinderen, dreigende grootouders, stille kinderen, al die gedichten over de jeugd. Onuitsprekelijk vermoeiend. In de bundel Traliewoud van Jürgen Smit (De Contrabas, 2012) zit veel, heel […]

Lees verder