poëzie
Linda Carolien Veldman
Linda Carolien Veldman (1989) studeerde Filosofie en Cultural Analysis in Amsterdam en Berlijn en schrijft poëzie, vaak in meerdere talen. Afgelopen zomer ging ze als dichter met deBuren naar Parijs, sindsdien staat ze met enige regelmaat op het podium om haar gedichten voor te dragen. De eerste tekst kwam tot stand in het […]
Nils Chr. Moe-Repstad
6e vergiftiging Na het feest, lieveling: ‘als je bij mij blijft staan, zul je horen dat vogelzang altijd al ritueel was’ wie van gezang houdt, houdt van het schrift als een oeroud ritueel ik ben het hallucinerende drijven naar dat wat nog niet giftig is een droevigheid van water en zware metalen onder het duistere, […]
SJ Fowler
Nee, jij bent de droevige clown Eindelijk zijn alle migranten dood en de liedjes van de verwarden tot rust gekomen Durs Grünbein Gestopt zijn de ongeschoende arrestaties omdat duizenden gedoneerde muiltjes van katoen in Wenen zijn gearriveerd. Hoewel ze een aanpak in het geniep zachter dan menigten niet konden verstommen. Sylvia, […]
Samuel Vriezen
Samuel Vriezen (1973) is componist en dichter. Onlangs verscheen Netwerk in eclips, een omvangrijk hybride essay over poëzie op internet en de politieke grenzen van kunst in de netwerkwereld. Hij werkt nu onder meer aan een radiowerk op basis van een toneelstuk van Gertrude Stein, en het onder de knie krijgen van de Kithara, een […]
Joost Baars
antivogel, jij met in mijn taal geen naam, mechanische amerikaan, hoe komt het dat ik mij als ik jou zie woestijnbewoner waan, en jij de stad waarin ik leef erboven zwevend reduceert tot zand, machtige hand die levens neemt waar weinig tot geen water is, ik richt mij dorstig in dit waterland tot jou, je […]
Gilles Boeuf
hele grote sprongen om aan mijzelf voorbij te raken dacht ik mijzelf vooruit in wortelsappen, al dacht ik niet, een heel leeg landschap omvormt mij en mijn buigzame takken zijn sprongsgewijs uit mij geboord en uit de verte door lagen sediment zet zich- […]
Annemieke Dannenberg
de auteur ze ligt al maanden vol ongeduld tussen mijn vingertoppen stuurt mijn hippocampus en stamelt zacht zij verlaat me niet mijn heilige geest, dochter of geweten mijn lijf, lof en lijdenslied mij geleidt Elohim, Immanuel ik zoek naar waarheid en licht naar kennis van het absolute wezen ze ontvouwt zich […]
Anne Broeksma
Polytheïstische Gezangen I ‘s Ochtends rol ik uit bed en breng een groet aan de God van de Echtheid. Ik doe dit door met mijn handen mijn ogen open te trekken en te staren naar de lucht. Gisteren verscheen hij aan mij in de vorm van een ekster, die verketterde vogel, die altijd even groenzwart […]
Tom Van de Voorde
Het windgat In een boekje, uitgegeven door de Chinese schrijversbond en het Goethe-Institut in Beijing, valt mijn oog op een tweetalig onderschrift. De foto zelf laat een door de zon verlicht eikenblad zien in een voor de rest donker bos. Fotograaf is de Duitse dichter Dieter M. Gräf. ‘Licht’ heet de foto en aldus ook […]
Arno van Vlierberghe – De bastaardkindgedichten
De bastaardkindgedichten i. Je ergste nachtmerrie: een dag jezelf volgen. ii. Op wat je let: mannequins met A-cups mannequins met stijve tepels mannequins die praten en eten mannequins die je aanstaren mannequins met dromen zoals jouw dromen maar dan betekenisvoller Wat een prachtige crisis. Hier gaat zelden iets werkelijk verloren zonder een lach of twee. […]