Rozalie Hirs

Twee gedichten

een engel loopt over straat ontmoet een man
verdwijnt om de hoek
wanneer de engel en de man elkaar
hoe dan ook gezien hebben

verschijnt het glimmen van ogen
een zoeken verwoed naar oogleden neerslaan of
woorden van de vloer rapen scherven van
een vorig onafgemaakt gesprek tot nadere bepaling
in onvoltooide tijd zolang je leeft
en wijkt en wijkt
met een oogopslag verdwijnt

of een woord uit een wirwar van overgave
aan wat veelbelovend danwel
aanwezig – in ieder geval – is

bewust zijnd lichaam
op drift

 

 

 

naast de voet van het papier en waar al
van hopsa werpt een stofje zich op hupt de ruimte in
schudt een tong noch een bek uit ons zwijgen
in zijn vlucht door een raam op het punt

om over te slaan even uitgesteld de salto
alle zinnen van een stofje zo hupt mortale
ongezegd alleen hoe licht kan zijn
op deze plaats in de tijd moment alleen dit

ibidem

 

 

 

Rozalie Hirs is dichter en componist. Ze debuteerde in 1998 met de bundel Locus; in 2008 verscheen haar vierde bundel Geluksbrenger die ook in digitale vorm bestaat op http://geluksbrenger.nl, met woordspeelgoed en luisterruimten. Op haar cd Pulsars (Attacca records, 2010) combineert ze electroakoestische muziek met onder meer haar engelstalige poëzie. Haar nieuwe dichtbundel gestamelde werken verschijnt komende maand bij Uitgeverij Querido.

Comments

One thought on “Rozalie Hirs

Comments are closed.

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder

Cookie Mueller

Twee mensen – Baltimore – 1964

Vertaling: Lars Meijer

Lees verder

Peggy Verzett

bij het nawoord van het voorwoord
drijft groteske badeend in het park

Lees verder

Thomas Tidholm

Vanuit de ruimte kun je zien hoe over de aarde wolken en
        onbeheerde ecosystemen tevoorschijn worden geveegd.

Lees verder

Rozalie Hirs

kus de afwezigheid van kennis gedoemd tot waarheid
werkelijk open en wendbaar als een ziel onherroepelijk

Lees verder