Nanne Nauta

Het Manifest van het Huis
Het Manifest van de Ruimte:
zij die het niet doen schrijven thuis gedichten
welke effectief zullen gepubliceerd worden.
Het Manifest van Terschelling:
Het Manifest van de Tien:
zij die met een stel collega’s in een boek schrijven.
Het Surrealistisch Manifest:
het schrijven dat in gang is gezet.
Het Zen Manifest:
en daarbij wil je ook nog graag gelezen worden.
Het Communistisch Manifest:
masturbatieverslaving.
Het Manifest van de Spontane Stad:
dat was de eerste poëzie waarmee je kennismaakte
toen je naar Amsterdam kwam.
Het Emmaus Manifest:
ik zal u schrijven.

Nanne Nauta (1959) studeerde Franse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Utrecht.  Tijdens zijn studie was hij oprichter van SAd’E (Salon Artisanal d’Ecriture), een schrijversgroep in navolging van het Franse Oulipo. Terugkerende fascinaties in zijn werk zijn het sonnet, flarf natuur, getallen en taal. Hij is de bedenker van het kruissonnet. Zijn gedichten verschenen in diverse bloemlezingen waaronder Komrijs
Nederlandse poëzie van de 19e tot en met de 21e eeuw in 2000 en enige gedichten. Bij Uitgeverij De Contrabas verschenen zijn bundels Kruissonnetten en Terzinen. 
 

Comments

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder