Michael Tedja

MIJN STEM HAD EEN ANDERE WAARDE

                                                              aardolie

Op zoek naar vruchtbare grond
val ik conventies aan en zoek naar
nieuwe grond, door in te zoomen
op de zwarte gaten in de geschiedenis.
Dat vind ik verschrikkelijk mooi.

Ik haat de zekerheid van een
afgesloten plek in de gevangenis.
Daarom was ik de voeten van mijn zoon
en groeien we de toekomst in als de taal
die richting geeft.

Ik boor woorden uit, die niets te betekenen
hebben buiten hun dagelijkse betekenis,
door die de versletenen te noemen.
Zoon, pas nadat je hebt geleefd zal je
waarschijnlijk meer te weten komen.

Haar bijvoorbeeld is pluizig en synthetisch.
Realisatie is een stomme metafoor.
Je moet de rode lijn zien in het portret
van woorden. Met onpersoonlijke letters
zet je een liefdevol beeld neer.

Er is geen overeenkomst.
Alles op losse schroeven.
Niet onjuist of aanstootgevend.
Dat vind ik verschrikkelijk.
Er zijn altijd kruisverbanden.

Ik denk dat als je dat begrijpt,
dan moet je groot zijn. Als je het begrijpt
zie je de banaliteit van de nieuwe wegen
die ontstaan zijn door het ondermijnen
van platgetreden paden.

                                                                     ijs

Het waren mensen die niet wisten
wat ze deden. Sommigen voelden het niet,
maar dat weet ik niet zeker. Ze wilden niet
horen, ze wilden het niet ruiken.

Ik wil in staat zijn om alles wat ik doe
te organiseren. Ik wil niet het slachtoffer
zijn van de dingen die ik doe.

Ik moest de instellingen binnendringen
en mijn werk doen zonder te lijden aan
het voelen, bewegen en denken. Dat was
geen uitspraak. Het was geen vraag.

Ik ben immers geen materialist.
Het moet in stijl. Concept van de realisatie.
Ik denk dat de dingen in orde zijn.

Ik hoefde niet te luisteren. Ik had niet het idee
dat ik het nodig had om te luisteren; vader
ter dood veroordeeld. En ik, geïnspireerd
door die ter dood veroordeelde.

Ik was de ontsnappingskunstenaar die
terugkwam in een geordende vorm. Navigerend
op instinct, niettemin als immobiele woorden.

Je hoort naar de inhoud te luisteren.
Je bent niet langer degene waaruit het plopt.
Je kunt teruggaan naar wat je hebt uitgezet.
Je bent je eigen orakel.

Je wordt door iedereen in de steek gelaten
als je eisen stelt. Als je prachtig kunt zingen
weet je dat het gaat vriezen.

.

Michael Tedja [klik om te bekijken]

Michael Tedja (1971 ) is dichter, schilder, uitgever en curator. Hij werd geboren in Rotterdam en woont en werkt in Amsterdam. Van 1991-1996 studeerde hij aan de Rietveld Academie te Amsterdam. Van 1996 tot 1998 studeerde hij aan het ​​Sandberg Instituut in Amsterdam. Hij schreef romans en dichtbundels. Regen is zijn meest recente dichtbundel.

Comments

Casper Burghgraeve

Onderzoekers zijn het er over eens dat ik in parataxis schrijf
Ze zien ook een link tussen dit en het syncretisme

Lees verder

Zindzi Tillot

Ik had een droom over Parijs maar ik kan me niet meer herinneren waarover hij ging

Lees verder

Shulamith Firestone

Het was niet dat ik bewondering voor haar had omdat ze Andy Warhol in de buik had geschoten.

Lees verder

Mia You

Ik houd de uren bij door het ene middel te gebruiken om bij het andere te komen. Ik ben nooit verslaafd geweest

Lees verder

Pieter Van de Walle

je dacht dat ik overdreef toen ik zei dat mijn vijf kolibries
vijf verschillende voederbakjes nodig hadden
omdat ze elkaar anders met hun snavels de kop inslaan

Lees verder

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder