Matthijs Ponte – tocht

Het onderstaande gedicht is een voorpublicatie uit de debuutbundel van Matthijs Ponte, gemeenschap, dat vanaf deze week te bestellen is bij Halverwege Chapbooks. Let op: de bestelperiode sluit op 8 juli, dus wees er snel bij.

1

ze komen van alle kanten de voeten
aangevreten door de sneeuw de buiken
opgeblazen tulp de wangen zwart gevroren
de ogen: gebroken de vliezen: gebroken

hier wordt een gemeenschap geboren hier
breekt een gemeenschap hier neukt een gebroken
gemeenschap zich stervend naar morgen hier
toont een gemeenschap zich weten de mensen

zich bevende beesten hier weten de mensen
zich stervende beesten hier weten de mensen
zich stropende beesten hier weten de mensen
zich smekende beesten hier weten de mensen


2

ze komen van alle kanten de ogen gebroken
maar open en lopend de benen gebroken
maar open ontvangend de volle geslachten
legende voor een brood voor een hatend leven

vernederd verlengd. Deze tocht is een constante
angst om te sterven honger is een constante
angst om te sterven honger is een constante
deze tocht is de constante taal die zich opdringt

constant is een taal die zich opdringt honger is
een taal die zich opdringt angst is een taal
die zich opdringt haat is een taal die zich
opdringt politiek is een taal die zich opdringt




Matthijs Ponte is dichter, filosoof en publicist. Hij is hoofdredacteur van de nieuwe uitgeverij ‘voor vreemd genoeg onvertaalde literatuur’ Bananafish, maakt samen met Joost Baars de poëziepodcast VersSpreken en is programmamaker en medeoprichter van Read my World, het internationale literatuurfestival van Amsterdam. Naast poëzie schrijft hij op verschillende plekken over literatuur, filosofie en politiek. 

Comments

One thought on “Matthijs Ponte – tocht

Comments are closed.

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder

Cookie Mueller

Twee mensen – Baltimore – 1964

Vertaling: Lars Meijer

Lees verder

Peggy Verzett

bij het nawoord van het voorwoord
drijft groteske badeend in het park

Lees verder

Thomas Tidholm

Vanuit de ruimte kun je zien hoe over de aarde wolken en
        onbeheerde ecosystemen tevoorschijn worden geveegd.

Lees verder

Rozalie Hirs

kus de afwezigheid van kennis gedoemd tot waarheid
werkelijk open en wendbaar als een ziel onherroepelijk

Lees verder

Willemijn Kranendonk

Luister naar de woorden
van de Grote Godin

Lees verder