Martijn den Ouden (1983) is dichter en beeldend kunstenaar. Hij debuteerde in 2010 met de bundel Melktanden bij Querido.
Vissen voelen geen pijn.
Koeien zijn blij in de brandende zon.
Mensen slachten humaan.
Jou zie ik graag ongelukkig.
PATRICIDE AND PARTIES
1.
I came up the stairs to find
a terrible violence had occurred –
restricties
je richt je naar iets dat niet van jou is:
uit een ooghoek bij de rivier zie je varens die
met dubbele bladeren, onderwerping, net als jij zijn
‘net als’ staat in je zinnen, in je benen en valt naar buiten
Ruderale vegetatie
Heel soms meen ik met mijn oog te blijven haken aan iets wat glinstert. Ik houd ervan om in het bos te wandelen. Je blijft altijd de autoweg horen, dat is jammer, maar volledige stilte zou me waarschijnlijk angst inboezemen.
Adam moest de klei ongelukkig maken.
De engelen vermoedden het, een paar engelen ruzieden erover.
Jahweh trok partij voor de afleiding.
Op het zesde uur zette hij hem overeind. Sloot de bloemkwekerij.
Verjaardagen
Twintig jaar later is een roman van Alexandre Dumas
twee decennia stellen niets voor
Vroomheid
Ik gilde op de veelvlakken van Justitie mijn verslagen moment uit toen ik bont en blauw
werd geslagen
Wanneer ik terugkijk op mijn jeugd in het Brazilië van de vroege jaren tachtig, sta ik vaak versteld van de vreemde dubbelzinnigheden in de samenleving die me toen omringden.
When I look back at my childhood in Brazil in the early 1980s, I am often taken aback by the strange dualities in the society that surrouned me then.
03
Maar het lichaam is elke letter in de bacteriële catalogus
One thought on “Martijn den Ouden”
Comments are closed.