Marieke Polderdijk

Het evangelie volgens Matteüs
De vroedvrouw woonde al bij me

1 In het geheim had ik gemeenschap met
mijn eigen stem en uit mijn rivier werd een
droom verwekt. Mijn hele lichaam stroomde als
wilde honing naar een pasgeboren, onblusbaar,
bewierookt vuur tussen mijn benen.
De mannen stelden een nauwkeurig onderzoek
in. Schonken me een heilige ster, een zwangere
koning, een luid wenende mantel, wierpen
sandalen in het vuur.
Je hoeft echter niet te worden getroost als er
een roepende duif op je is neergedaald.
Ik was bevrijd van mijn eigen naam.

Het evangelie volgens Marcus
Nieuws

2 Toen waren er geen mannen en vrouwen
meer, alleen nog zwijgende, gelijke lichamen die
ieder door één deel aarde en één deel huid
werden aangeraakt.
Woorden schoten massaal stuiptrekkend wortel
en kwamen uit het water omhoog.
Mijn schoonmoeder was godzijdank zoals
gewoonlijk thuis. Ditmaal wel volledig
verbijsterd.
Het is als het bidden in je slaap:
het lijkt het eenzaamste reinigingsoffer van de
hele stad, maar als het schreeuwen naar het
oude stof na alle jonge wijn een beetje opschiet,
dan dragen je vrienden binnen de kortste keren
een godvergeten bloeiend korenveld je
openscheurende bootje binnen, dat daarmee zo
groot wordt dat de varkens van de hemel in zijn
rotsachtige schaduw kunnen drijven.  

Ik draag niet langer mijn sandalen in het water:
de stenen op de bodem heb ik zacht gelikt.
Soms vrees ik het water.
Soms vrees ik mijn naakte voeten.      

Het evangelie volgens Lucas
Drink uw naaste als uzelf

3 Een mensendochter blinddoekt mij en legt
haar lippen aan mijn huid. Ze kust mijn armen,
wrijft over mijn hongerige benen en luistert
naar mijn lichaam dat als een albasten flesje
geurt naar waterzucht.
Mijn denken heft haar zwaard naar deze
huidvraat als een zich terugtrekkende maag met
doodsangst. Staat op, loopt.
Tot het aanraken echter zo onophoudelijk voelt
dat ik de varkens  in mijn eigen oog niet meer
zie. De mensendochter drijft mijn bloed als
olijfolie door het grensgebied heen, vloeit het
naar de overkant van het meer.
Ik roep luid: ‘Daar is het!’ en braak heilige
grond uit als een verkondiging.
Mijn voeten kruipen uit hun gescheurde holen
en vinden gerechtigheid. Ze komen in dit nu tot
inkeer in een nieuw, nat fundament.  

Zij is de dochter van de berg, de dochter van het
dragen, de dochter van het vragen, de dochter
van het scheuren, de dochter van het afrollen,
de dochter van het neervallen, de dochter van
het vergaan, de dochter van het verwekken, de
dochter van het vloeien, de dochter van het
kind, de dochter van de tranen, de dochter van
de vader, de dochter van het luisteren, de
dochter van het vissen, de dochter van het
woord, de dochter van het spreken, de dochter
van het zingen, de dochter van het roepen, de
dochter van het vlees, de dochter van het baren,
de dochter van het aanraken, van de voet, van
de berg.

Het evangelie volgens Johannes
In witte koningskleren

4 Daar liep zij een olijfgaard in, als een
dorstige moeder.

Comments

Marieke Polderdijk loopt, ligt, klimt, filmt, roept, zingt, tekent, kleit en schrijft. Marieke is in 1994 geboren in een gehuchtje in het vlakke Zeeland en studeerde Creative Writing aan ArtEZ in het heuvelige Arnhem. Met zelfontworpen landschapsrituelen onderzoekt Marieke hoe te wonen en bewegen in een lichaam, een landschap, een taal en een stem. De beelden, beweging, tekst en klank die hieruit voortkomen, werden tijdens haar afstudeerjaar gebundeld in de podcast 'tietietietie' en kwamen samen op de vloer tijdens een interdisciplinaire afstudeerperformance, getiteld 'Hier'. Mariekes performances waren te zien bij o.a. Hoogte80 Festival, het Wintertuinfestival, Frontaal, Luxor Live en Theater Oostpool. Poëzie van Marieke verscheen eerder in Kluger Hans, Sintel en op de Notulen van het Onzichtbare. In 2018 won ze met haar poëzie de voorronde van Write Now! Nijmegen. Foto: Wouter le Duc 

Rodante van der Waal

geboorte is haar kind nooit kwijt
maar soms is ze koud en traag
twijfelt ze over het juiste moment

Lees verder

Casper Burghgraeve

Onderzoekers zijn het er over eens dat ik in parataxis schrijf
Ze zien ook een link tussen dit en het syncretisme

Lees verder

Zindzi Tillot

Ik had een droom over Parijs maar ik kan me niet meer herinneren waarover hij ging

Lees verder

Shulamith Firestone

Het was niet dat ik bewondering voor haar had omdat ze Andy Warhol in de buik had geschoten.

Lees verder

Mia You

Ik houd de uren bij door het ene middel te gebruiken om bij het andere te komen. Ik ben nooit verslaafd geweest

Lees verder

Pieter Van de Walle

je dacht dat ik overdreef toen ik zei dat mijn vijf kolibries
vijf verschillende voederbakjes nodig hadden
omdat ze elkaar anders met hun snavels de kop inslaan

Lees verder

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder