Joost Oomen liet zich inspireren door de ‘somatic exercises’ van de Amerikaanse dichter CA Conrad. Hij ontwierp het onderstaande poëzieritueel en voerde het uit. Het gedicht is in dit bericht te beluisteren. Do try this at home.
Drink veel thee, probeer drie potten leeg te drinken.
Wat voor thee, het maakt niet uit.
Drink de thee uit een mok, niet uit een glas.
Drink veel koffie.
Door de koffie wil de thee uit je lijf.
Zorg dat de koffie sterk is.
Je moet kaneel bij de koffie in het filter gooien.
Drink de koffie uit dezelfde mok als waar je zojuist de thee uit dronk.
Het is belangrijk dat het buiten donker is.
Zorg dat het een kamer is die niet alleen van jou is.
De mogelijkheid moet bestaan dat er mensen binnenkomen.
De woonkamer van een studentenhuis is het geschiktst, maar het mag ook de woonkamer van je ouders wezen. Je bent wèl alleen.
Als het goed is moet je door de koffie en de thee naar de wc.
Je gaat niet naar de wc, je probeert op je plaats op de bank te blijven zitten.
Je blijft in de kamer.
Als je moet bewegen loop je rond/ga je op de salontafel staan/sla je met je vuist op de schouw.
Wacht totdat je heel erg nodig naar de wc moet.
Dit duurt ongeveer zes uren.
Spring om de pijn te verlichten van het ene been op het andere.
Zet een koptelefoon op je hoofd.
Luister de drumsolo’s van Elvin Jones en Art Blakey uit de drumbattle van 1968.
Luister het nummer Bu’s Delight van Art Blakey and the Jazz Messengers.
Probeer de patronen op je bovenbenen mee te slaan.
Je moet de patronen met vlakke hand op je benen mee slaan.
Sla voorin de tel, schommel met je bovenlijf.
Schrijf dan een gedicht.
Daarna mag je naar de wc gaan en je gedicht teruglezen.
Ik zag Joost Oomen afgelopen week in Perdu, Amsterdam met ” een blok cement op zolder vinden” .
Geweldig, ik vind dit geweldig!
Onno
Amsterdam