Çağlar Köseoğlu

Sağol!

Wie zijn al deze jonge en 
anonieme mannen? Ik plaats
een bestelling. De, het!
De werkelijkheid is een verwijzing
naar de werkelijkheid.
Thematische voortzettingen,
verkennende helikopters.
Mustafa? Oeh, dit is een van
mijn favoriete nummers.
Verdediging van het vaderland
onder alle omstandigheden.
Wij en ik! De kalme stad
werd overgoten met zon.
Maar vorm is een imperatief.
Je weet wel, die met een
krokante bovenlaag. Het, het?
Gevoelens van gemeenschap,
het reële bereik van een bom.
De, de! Alle deelnemers worden
het eens over de versiering.

 

caglar
Illustratie: Daniël Labruyère

Çağlar Köseoğlu (1985) studeerde filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij werkt als onderzoeker voor de denktank ESI in Istanbul en Berlijn, waar hij zich concentreert op civiel-militaire relaties in Turkije. Hij debuteerde in het nulnummer van Samplekanon met het gedicht ’34’ ‘Sağol!’ is het tweede gedicht in wat een project dreigt te worden.

 

Comments

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder