Ricardo Domeneck

Ismar Tirelli Neto

Adam moest de klei ongelukkig maken.

De engelen vermoedden het, een paar engelen ruzieden erover.

Jahweh trok partij voor de afleiding.
Op het zesde uur zette hij hem overeind. Sloot de bloemkwekerij.

Lees verder

Horácio Costa

Verjaardagen

Twintig jaar later is een roman van Alexandre Dumas
twee decennia stellen niets voor

Lees verder

Roberto Piva

Vroomheid

Ik gilde op de veelvlakken van Justitie mijn verslagen moment uit toen ik bont en blauw 

            werd geslagen

Lees verder

Onder het teken van Madame Satan: Queer schrijvers in Brazilië – Ricardo Domeneck

Wanneer ik terugkijk op mijn jeugd in het Brazilië van de vroege jaren tachtig, sta ik vaak versteld van de vreemde dubbelzinnigheden in de samenleving die me toen omringden.

Lees verder

Under the sign of Madame Satan: Queer writers in Brazil – Ricardo Domeneck

When I look back at my childhood in Brazil in the early 1980s, I am often taken aback by the strange dualities in the society that surrouned me then.

Lees verder

Ricardo Domeneck – Drie gedichten

Tekst voor wie misschien de muren kan herbouwen en de citadel opnieuw bevolken Voor F.T. I. Iemand die glimlacht bij de seks en adjectieven snort is niet te beteugelen, die weet dat het machtsevenwicht achter- en vooruitgang behoeft, die zijn terugtocht uitstelt maar niet zijn gelui, de strateeg die de uitwerking van zijn gefluister niet […]

Lees verder

Contemporary Brazilian Poetry, In The Singular: Giving Voice to a Few Tongues, Silencing Hundreds (in the best Brazilian style) (3)

(Third Part of Three) By Ricardo Domeneck By 1989, when Brazilians voted for the first time after the 1964 coup d´état, the most influential among the first modernist poets, Carlos Drummond de Andrade (1902 – 1987), and two of the poets who had tried to heal the wounds left by the dualistic debates of the […]

Lees verder

Contemporary Brazilian Poetry, In The Singular: Giving Voice to a Few Tongues, Silencing Hundreds (in the best Brazilian style) (2)

(second Part of Three) By Ricardo Domeneck One could say that Brazilian Poetry in Portuguese was born between the Sign of the Cross and songs of scorn. The Sign of the Cross was well represented by the priest and important writer Antonio Vieira, but our first great poet to write in Portuguese was Gregório de […]

Lees verder

Contemporary Brazilian Poetry, In The Singular: Giving Voice to a Few Tongues, Silencing Hundreds (in the best Brazilian style) (1)

(part one of three) By Ricardo Domeneck “We shall eat your dead father, the Maï repeated and repeated. They shall cook me in a stone pot, the Maï said. They shall eat me once again in the inside-out sky, they said.” “Song of the blossoming chestnut tree”, as sung by Kãñïpaye-ro, poet-shaman of the Araweté, […]

Lees verder