Arnoud Rigter

WIE LONGEN HEEFT HOUDT VAN BOMEN

I

wat zegt u?
maar u behoort zich dat laboratorium niet te herinneren
nee dat lossen we op
als u hier nou even plaatsneemt dan…

II
wie longen heeft houdt van bomen
maar wie heeft nog longen?
wij niet
het gewoel onder de stad krijgt gelijk
en wij niet
het groen wint
rijstroken worden plantenbakken
kantoortorens bevatten grensverleggend klimop
kerkklokken laten zich overwoekeren met takken wemelend
van insectengezoem en
ondergronds giechelt moeders mondwater
nog altijd
we kunnen dempen wat we willen maar
het blijft schaamteloos kabbelen
volk
wurg het mos
nu de elektriciteit uitvalt
zijn sterren genadeloos zichtbaar
we proberen nog asfalt en confetti
een vooroorlogse etalagepop met olielek
torst voor ons het fluitenkruid maar het groen
wint
wij niet

III
masseren deden we vroeger nog handmatig
familie is utopie
een bebouwde kom bokst op tegen de hemelkoepel
gewapend met braakliggende overlegstructuren
wat er overblijft?
een tachtigribbige christus
met toeristische fluorlaag in
een stadscentrum zonder kind
een slagveld met jong in modder gestorven mannen
en één op twaalf is kleurenblind

wat blijft?
pausen in kogelvrije limousines
patiënten die levensmiddelen niet uit de verpakking krijgen
doucheputjes van topmerken
slijtende heiligen
zelfrespect in een lege pot hazelnootpasta
de zon
loopt op rails

vanwege de menselijke soort lijkt de aardbol van alle planeten
het meest op een wachtkamer

wat blijft:
een harde knobbel
zijnde
uw existentie
onverwoestbaar
tussen duim en wijsvinger
van iemand
met een dubbele tong
pupillen van luciferkoppen
een maquette van de hel en
een eindeloze oprijlaan
ver boven de grond
het laat hem
of haar
koud

wat blijft?
een droge tong
en in een spiegel
een droge tong

een urinemolecuul
op een operatietafel
en
de laatste eicel
in een ijsblokje
op de schoorsteenmantel

IV
dorst verdampt tot wolk
bijeengehouden door een
uit longen losgezongen god

ik schrijf dit zonder helm
machtiger dan de kleinste zot
op de bodem in
de rimboe
de biologische uitwassen
grassen
gevoelens
gladiolen

en achter de duinen
oneindig veel munitie
voor waterpistolen

V
optimisme?

is uw bewustzijn half vol of half leeg?

 

Arnoud Rigter (1978) deed ruim 300 optredens en publiceerde o.a. in Hollands Maandblad, De Gids, nY, DBNL, Deus ex Machina, Awater, Ballustrada en Brakke Hond. Vorig jaar verscheen HET DUIMZUIGEND FOSSIEL (ten opzichte van doden lijken levenden tamelijk dronken): Een ‘pre-debutale  buitenissigheid.’ Zie ook www.rigtergedichten.nl.

Comments

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder