Marwin Vos (2)

sirenes, mantra’s, myriade plaatsvervangers en prothesen staan paraat om de aanval
af te weren en het proces doorgang te verlenen, al zijn ze niet zichtbaar, hun invloed
is aanzienlijk – donkere maan, fabels, fantomen en genomen dienden als bewijs van de
geslaagde fusie die een fase bleek in de constante afwerping van overtolligheden

 

we hadden de vogels zien dansen en wilden het weer, we streken lijm aan de stok en
lokten de dieren hierheen – in plaats van ze weer los te laten, hielden we ze gevangen
en aten ze op. in ruil hiervoor deden we de dans van de vogels na, we bedankten de
vogels en verhieven ze tot symbool, voor het voorjaar en een nieuwe start. de vogels die
geofferd waren brachten we onder in de achtste kantverzameling en als we nalaten te
dansen en in plaats daarvan maar wat door elkaar lopen en áls er gedanst wordt slechts
door een enkeling terwijl de dieren pluimvee worden, wat voor ruil is dat?

 

door het groot vermogen in blinde trustkanonnen vast te zetten was het net of het
niet hun rijkdom was, ze deelden het op en sneden het af en borgen het op in geheime
bankrekeningen, postbusondernemingen, heilige eilanden, het enige wat ze zichzelf
toestonden was de gedachte aan deze zekerheid die tevens als een hefboom werkte

 

diep is zuiver klassiek maar onbegrijpelijk in me opgenomen, zo diep dat ik de omgeving
vergeet – het is niet dat ik doof ben, steeds hoor ik een geruis dat in een felle pieptoon
overgaat, dan omslaat in gedruis dat zich grenzeloos voorzet in mij, die de trilling verder
draagt. we hadden een vermogen ontwikkeld om op het minste te reageren, we nemen
aanstoot aan deze zaken en denken dat we leven, een diepe jammer die stoort

 

 

Marwin Vos woont en werkt in Amsterdam. Zij plaatst tekst en beeld op marwinvos.nl
Gedichten zijn gepubliceerd in DW & B, Terras, nY, Poëziekrant en De Gids. Eerder publiceerde
Samplekanon onbemand, op afstand.
Lees hier het eerste deel van deze tekst

Comments

One thought on “Marwin Vos (2)

  1. Pingback: » Marwin Vos (1)

Comments are closed.

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder