Marwin Vos (1)

notities                                                [hefboompatronen]

zeer dunne infrastructuren schuiven tussen onze bronnen en producten die
bescherming verdienen, zij zijn ziek en vertonen gebreken terwijl wij gewapend met
extensies en applicaties ons flexibel voortbewegen en ondertussen lucht, gerucht en
ruimte meepikken, de tekens die we in deze domeinen uitzetten laten we tot diepe
contactketens uitgroeien waardoorheen we tijdig algoritmes sturen die de locaties van
de bekende levensvormen opsnuffelen

 

wij stichtten tuinen in de strijd, wij stichtten tuinen voor kapitaal, voedsel en gezondheid,
wij trachtten hardnekkig lokaal te denken over globale problemen, klimaat en tuin worden
opgenomen in de strijd, de oorlog wordt uitgebreid – een tuin, een onecht paradijs, geest
en lichaam schoon gewassen, het vuil weggespoeld, er wordt voortdurend zoveel warmte
geproduceerd – wij stichtten tuinen in de strijd, wij stichtten lichamen, de lichamen en
de tuinen waren heilig en veeleisend, we hadden geen tijd of ruimte dan de tuinen en
lichamen te verzorgen, dat kwam goed uit, buiten deze zones die als stille eilandjes slechts
op zichzelf gericht waren en de druk van het omringende opvingen, ging de andere oorlog
door

 

sereen, regen uit een wolkenloze lucht en net zo verbaasd als wij de data als zeekool
te zien verschijnen, door de stroming op het strand achtergelaten. onbewust stelt
rekenkracht evolutie gerust en we twijfelden terecht of de regen echt was, zonder
wolken, afgezant van wat?

 

de verwarde bewegingen van de bezetters zien als de aanhalingstekens om deze
droomhandel in toekomsten, geen bloementuil, geen opkomende zon – ze omlijsten een
tableau waarin we nu duidelijker onderscheiden, het dansen van regeringsleiders en
lakeien, CEO’s en beursagenten die het vuur verder dragen, dwangmatige rituelen van
mijnbouwbedrijven en grondstoffenbeleggers, brave hackers ingelijfd in diepe spectra,
beschermd in ketens koopkrachtgeweld en handel in mensen – waarom zij naar hartelust
kunnen spelen, dwepers bij hun afgod, fulltime in vervoering?

Lees hier verder 

Comments

3 thoughts on “Marwin Vos (1)

  1. Pingback: » Marwin Vos (2)

Comments are closed.

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder