Estelle Boelsma


“all the raindrops, all the raindrops”
 

I
“in de Ooijpolder is voor het eerst een otter gezien
het dier is waargenomen door een camera”

en wij
en met de deur dicht
heb ik je gisteren gezien
de polder – de kwelder – uiterwaarden
rivier – winterdijk – de stad
we scannen elkaars lichaam
langs elkaar heen
vanavond of een andere morgen hebben we de tijd
teruggezet in de klok
 
 
 
II
zelfs het script is op mij ingelezen
steeds is het naar mij onderweg
op steenworpafstand is het gaan sublimeren
thuis aangekomen zagen we hoe willekeurige dingen
zich volgens een vooropgesteld schema voltrokken
 
 
 
III
fade out
siberië was het eerste woord dat ik vanmorgen uitsprak
ik liet het slingeren over tong, langs wang en gehemelte
en weer terug

 
 
 

ik weet zeker dat het een goddelijk vermogen
is opgenomen te worden in de tijd, en ik word
opgenomen in de tijd en niemand
heeft er last van en allemaal gieren ze van het lachen
het heeft een vermogen gekost en ik word gelanceerd
als een speer met dingen die kunnen vliegen
ik leef afgezonderd met heel veel dingen die op elkaar
lijken die een godsvermogen hebben gekost
een overvloed groter dan de Atlantische oceaan
ik wil de verstrooiing van stofdeeltjes voor het raam
van binnenuit leren kennen
 
 
 

Comments

Estelle Boelsma (1971) is beeldend kunstenaar en dichter. In de lente van 2006 richtte ze met Edwin Fagel het e-zine blue-turns-grey.nl op, dat tweejaarlijks verschijnt. In 2012 verscheen de bundel juniper bij Halverwege Chapbooks.

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder