Ton van 't Hof

TEN EERSTE DAT
maatschappelijk probleem dat enkel en alleen in poëzie kan worden opgelost. Een sociaal gebod: hé, probeer ‘t samenleven te verstaan! Dat
grote project dat iedereen een decent en humaan bestaan wilde bieden. Ooit over de maan nagedacht? Hoe geschikt zij is voor wat zij
verlichten moet? En dat het te hopen is dat zij alsnog over de brug komt bij de onderhandelingen. Volgend jaar organiseren we het anders.
Het meest stupide was nog wel de boodschap: álles kan tien procent goedkoper.

HET SPIJT ME
dat ik er morgenavond niet bij kan zijn. Dat ik dacht dat de Nacht van de Poëzie een consumptief onderonsje is. En poëzie iets anders dan
een emotioneel feestje met een duidelijke verhaallijn. Hoi oprechte en authentieke personen, vergeef me. Dit warhoofd. Dat ooit
toegankelijkheid door elkaar haalde met vlees en bloed, en ritme en rijm met fragmentatie, collage, serialiteit, dwangmatigheid en ordinair
jatten. En natuurlijk is poëzie geen methode om onderzoek te doen naar cultuur en maatschappij of een instrument om politiek mee te
bedrijven. In gedichten spreekt het hart. En niets anders dan het hart. Rikketik. R-ikke-tik.

EEN DAG VAN ALGEMENE EERLIJKHEID
Ik word de wereld gewaar. En hoe ik me in die wereld gedraag. Als me, bijvoorbeeld, een sociaal akkoord wordt aangeboden of draagvlak
aangesmeerd. Als ik gesmak en gehijg hoor boven een romp uit het IJ of word volgestort met medicijnen.
Ik probeer het te begrijpen.
Tussen ragfijne regen door. Zonder enig geloof in een diepte der feiten. Wat ik zoek bestaat wel.

HET LEVEN IS IN FEITE EEN MOGELIJKHEID
Haal het uit elkaar.

Ton van 't Hof schreef tot nu toe acht poëziebundels. Hij blogt op 1hundred1

Comments

Tim Bongaerts

er is weinig voor nodig
een korte ontkoppeling 
van je lichaam 

hoor je het bot kraken?

Lees verder

Simone Atangana Bekono

UHH,,,I AM SORRY I KNOW NOTHING OF FORM!!

er wordt veel over me gefluisterd
ik mis tucht dus ik vraag stergespreid om tucht

Lees verder

Yinni

GEGROET BODHISATTVA VAN HET AFVAL

Lees verder

Rozalie Hirs

ik doe mijn haar
[thema en variaties]

Lees verder

Angelika Geronymaki

diep in de aardkorst gaat de tektonische grens
gebukt onder een saboteur, voor hem het onderrijk,
anti-oceaan e.d.

Lees verder

marwin vos

de teksten opnieuw doorgenomen op de woorden

– zelfmoord

– moord/uitsterven

– weigeren

– joy

Lees verder

Yasmin Namavar

ik kniel voor de bloemen, de velgen
gebukt onder het lichaam
als ik opkijk
ligt er een kind tussen mijn benen

Lees verder

Alara Adilow

Dysforie diaspora dysforie mijn
en laat me daarna spreken
Met dit bijeengeraapte vocabulaire
van ingestorte dingen: steden ideeën idealen familie economieën.

Lees verder

Max Urai

De auteur wil de volgende personen en instanties bedanken voor hun hulp bij de totstandkoming van deze roman.

Lees verder

Anne Marijn Voorhorst

 In het Westfield Forum ruikt het niet naar urine maar naar
    parfums van alle bezoekers, plus die die er te koop zijn, plus die van de zangeressen die
    door Les Halles galmen

Lees verder